Hz. Peygamber’in çevresiyle ilişkilerinde, sözsüz ve sessiz iletişim kurduğu da anlaşılmaktadır. O’nun bazen sükut etmesi, bazen tebessüm etmesi, bazen de yüz renginin değişmesi, her hareketini ilgiyle izleyen ashabına bazı mesajları vermede yeterli olabilmekteydi. Bu mesajlardan bir kısmı ikrar/onay anlamında olumlu iken; bir kısmı ise hoşlanmama, rahatsız olma ve karşı çıkma anlamını taşımaktaydı. Allah Rasulü’nün beden diliyle verdiği bu mesajları derhal dikkate alan sahabiler, gereğini yerine getirmekteydiler.

[pdf-embedder url=”http://www.bunyaminerul.com/wp-content/uploads/2015/11/Hz.-Peygamber-ve-Beden-Dili.pdf”]

Kutlu Doğum 2003: İslam’ın Güncel Sunumu, 2006, s. 217-235